อ่านตอนเก่า : บันทึกช่วงเวลาคลอดน้องวชิที่ ร.พ. BNH ตอนที่ 1 วันผ่าคลอด, พักฟื้น
วันพุธที่ 6 พ.ค. 2558
1.00 น. พยาบาลมาวัดไข้ พาน้องวชิมาดูดนม และเปลี่ยนผ้าอนามัย น้ำคาวปลาเชอรี่ไหลเยอะมากจนเลอะชุด พยาบาลเห็นก็ไม่รีรอ เปลี่ยนชุดให้ใหม่โดยไม่ต้องร้องขอ5.30 น. พยาบาลมาวัดไข้ พาน้องวชิมาดูดนม และเปลี่ยนผ้าอนามัย
2.00 น. พยาบาลมาเปลี่ยนน้ำเกลือ
6.45 น. กินยากระตุ้นน้ำนม 2 เม็ดก่อนอาหาร
7.45 น. แปรงฟัน กินอาหารเช้าตามหัวเตียงแปะว่าให้อาหารเหลว คุณหมอเยื้อนสั่งอาหารไว้ให้ คือ ซุปใส วุ้นสีแดง กับน้ำขิง อาหารเบามาก แทบเลียถ้วยเลย
นี่คืออาหารของคนที่ไม่ได้กินมาทั้งวันทั้งคืน
9.00 น. พยาบาลมาฉีดยาแก้อักเสบ Save 3 เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้
9.30 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พาน้องวชิมาดูดนม และเปลี่ยนผ้าอนามัย
13.10 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พาน้องวชิมาดูดนม และเปลี่ยนผ้าอนามัย
14.30 น. ฉีดยาแก้ปวดทางสายน้ำเกลือ มันปวดจี๊ดๆ รู้สึกได้ว่ามีอะไรวิ่งผ่านหลังมือ ถอดสายน้ำเกลือ และถอดสายท่อปัสสาวะ
15.00 น. คุณหมอที่คุณหมอเยื้อนฝากไว้มาสอบถามอาการ
16.30 น. ลุกขึ้นจากเตียงไปฉี่ครั้งแรก ต้องบันทึกปริมาณน้ำเข้าออกให้คุณหมอด้วย รอบนี้ 250 ซีซี น้ำคาวปลาเยอะ แดงแจ๋เลย เปลี่ยนชุดผ่าตัดออกเป็นชุดให้น้ำนม (หน้าตาเหมือนจะไปทำกิมจิ)
17.00 น. คุณหมอสุธีรา เป็นคุณหมอเด็กของน้องวชิที่คุณพ่อและคุณแม่เลือกตั้งแต่ก่อนคลอดเพราะอยากเป็นคุณแม่ให้น้ำนม เข้ามาตรวจเต้านมบอกว่ามันคัดๆ ใกล้จะมาแล้ว จะให้ยากระตุ้นน้ำนมต่อไป พร้อมทั้งพูดคุยเรื่องผังผืดใต้ลิ้นของน้องวชิ เด็กแรกเกิดเป็นกันเยอะ แนะนำให้ผ่าเลย เพราะถ้าไม่ผ่าจะมีผลทำให้น้องดูดนมไม่ถนัด โตมาอาจพูด ร. เรือ ล. ลิง ไม่ชัด คุณพ่อคุณแม่เลยตัดสินใจให้ผ่า มารู้ทีหลังว่าเด็กที่คลอดวันเดียวกัน 10 คนได้ผ่า 8 คน
17.15 น. คุณพยาบาลพาน้องวชิมาให้นม แรกๆ ก็ให้ความร่วมมือดีแต่คงตกใจเสียงน้าๆ จากออฟฟิศมาเยี่ยมจนห้องอบอุ่น อัดกันประมาณ 20 คน วชิร้องไห้ลั่นห้องเลยคับ โอ๋ยังไงก็เอาไม่อยู่
18.00 น. คุณหมอให้กินยากระตุ้นน้ำนม ก่อนตามด้วยมื้อเย็น ข้าวต้มปลากับน้ำขิง 1 แก้ว เบาหวิวเลยจ้า เบาไปสำหรับคุณแม่เชอรี่
20.00 น. ฉี่รอบที่ 2 วัดได้ 700 ซีซี ยังเจ็บขัดนิดหน่อย เพราะอั้นนาน (คือไม่รู้สึกว่าปวดฉี่อ่ะ) แดงแจ๋เหมือนเดิม พยาบาลบอกว่าพยายามอย่าอั้น แล้วให้ดื่มน้ำเปล่าเยอะๆ
21.30 น. น้าปิงปอง พยายาลคนสวยพาน้องวชิมาให้นม ครั้งนี้น้องวชิพยายามลืมตาน้อยๆ กว่าทุกครั้ง เสียงดูดจุ๊บๆ ชวนให้หม่ามี๊หลงรักเลย
หลังจากดูดนมเสร็จเลยลองปั๊มนมครั้งแรก จากเครื่อง Medela ที่เอามาจากบ้าน น้องปิงปองให้ปั๊ม 10 นาที พอครบ 10 นาทีแทบกรี๊ดลั่นห้อง น้ำนมมาแล้วจ้า ^^
22.30 น. ฉี่ครั้งที่ 3 วัดได้ 500 ซีซี เริ่มใสขึ้นนิดหน่อยเพราะดื่มน้ำเยอะ
23.00 น. หิวจ๊ะ หน้ามืดวิงเวียน พยาบาลบอกว่ากินขนมอ่อนได้ แบบบะหมี่เกี๊ยว เลยถามว่า "บะหมี่เกี๊ยว หมูแดงเหรอคะ สามีอยู่ข้างนอกพอดี (เอาของเยี่ยมไปเก็บที่คอนโด)" พยาบาลตอบแค่ว่าอาหารอ่อนค่ะ อ่อ ... ในตู้เย็นมีข้าวเหนียวมะม่วงได้ไหมคะ พยาบาล -"-
สรุปกินขนมกล้วย 3 ชิ้น มะม่วงสุก 1 ลูก ตบท้ายด้วยน้ำขิงอุ่นๆ สบายท้องแล้ว
วันพฤหัสฯ ที่ 7 พ.ค. 2558
1.00 น. พยาบาลมาวัดความดัน
1.30 น. พาน้องวชิมาให้นม
5.00 น. พยาบาลมาวัดความดัน
5.30 น. พาน้องวชิมาให้นม ครั้งนี้น้องวชิทำปากจุ๊บๆ มารอเลย คุณแม่กลัวมากเพราะเริ่มระบมแล้ว พอพยาบาลอุ้มมาใกล้นมปั๊บ น้องวชิ "หง่ำ" แบบพยาบาลไม่ต้องเล็งองศาให้เลย สงสัยรอเวลานี้อยู่ ครั้งนี้กินจากขวาก่อน สงสัยอิ่ม พอมาถึงข้างซ้าย หง่ำเองเหมือนเดิม กินอยู่ 5 นาที นิ่งเลย

8.00 น. ตื่นมากินยาก่อนอาหาร ฆ่าเชื้อ 2 เม็ด กระตุ้นน้ำนม 2 เม็ด แล้วรีบล้างหน้า แปรงฟัน เขียนคิ้วสวยงาม

8.30 น. กินข้าวเช้า เมนูวันนี้ ข้าวต้มหมูกับโยเกิร์ตสด อร่อยค่ะ กินเกลี้ยงเลย ตามด้วยยาแก้ปวด 1 เม็ดหลังอาหาร

9.20 น. เจอหมอสุธีรา บอกว่าน้องวชิแข็งแรง ปกติดี ไม่มีอาการตัวเหลือง พรุ่งนี้น่าจะกลับบ้านตามกำหนดได้ น้ำหนักลงจากตอนคลอด 230 กรัม ซึ่งเป็นเรื่องปกติของเด็กแรกเกิดแต่ไม่ควรเกิน 300 กรัม
คุณหมอสุธีราบอกว่า "ถ้ากลับบ้านลูกจะขอกินนมโดยการร้องไห้ อาจจะทุก 1 ชั่วโมงก็ให้กินไป"

9.30 น. เรียนอาบน้ำให้น้องวชิครั้งแรก ได้แต่ยืนดู พยาบาลอธิบายตั้งแต่อุณหภูมิของน้ำ อุปกรณ์ วิธีอาบน้ำแต่ละขั้นตอนอย่างละเอียด คุณแม่นี่ตั้งใจอย่างมากเลยครัช กลัวกลับบ้านแล้วลูกร้องไห้จนบ้านระเบิด 55
10.00 น. น้องวชิผ่าตัดเอาผังผืดใต้ลิ้นออก คุณหมอสุธีราบอกว่าแผลผ่าเหมือนแผลร้อนในในปาก จะหายหลังผ่า 1 ชั่วโมง

13.30 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พยาบาลพาน้องวชิมาให้นม วันนี้มาแบบหลับเลยคงเพราะเพลียจากการร้องไห้มา
17.00 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พาน้องวชิมาดูดนม


18.00 น. กินยาก่อนอาหาร เร่งน้ำนม 2 เม็ดกับแก้อักเสบ 2 เม็ด พร้อมกินข้าวเย็น มื้อนี้เป็นแกงส้ม ไก่ผัดขิง ข้าวต้มถ้วยใหญ่ อิ่มอร่อยสบายพุงเลย
21.00 น. น้องวชิมากินนมพร้อมกับพยาบาลคนที่เรารอคอย (น้องปิงปอง) ครั้งนี้น้องวชิดูดแบบฮาร์ดคอเลย ข้างละครึ่งชั่วโมงไม่หยุด เสร็จแล้วน้องปิงปองช่วยปั๊มนมจนสามารถเก็บใส่ขวดให้น้องวชิได้แล้ว คุณแม่ระบมสุดๆ แต่เพื่อลูกคุณแม่สู้ตาย กว่าจะเสร็จ 4 ทุ่มครึ่ง หมดพลัง เตรียมตัวรับน้องวชิมาอีกทีตี 1
1.00 น. พยาบาลพาน้องวชิมากินนม แต่ให้ได้แป๊บเดียวน้องก็ร้องไห้หนักมาก ตดรัว อึแน่นอนเลยเรียกพยายบาลมาช่วยดู สุดท้ายต้องพาไปเปลี่ยนผ้าอ้อมสำเร็จรูป เชอรี่ตามไปให้น้องวชิกินนมใน Nursery ที่อยู่ถัดไปจากห้องอาบน้ำ เข้าไปถึงขั้นตกใจเพราะมีคุณแม่อีกประมาณ 6 คนนั่งปั๊มนม บางคนก็ให้นมลูกอยู่ โดยมีเพลงบรรเลงเปิดเบาๆ ให้ผ่อนคลาย แถมยังมีพยาบาลดูแลอย่างใกล้ชิด (รู้อย่างนี้มาแต่แรกแล้ว)
1.30 น. พาน้องวชิมาให้นม
5.00 น. พยาบาลมาวัดความดัน
5.30 น. พาน้องวชิมาให้นม ครั้งนี้น้องวชิทำปากจุ๊บๆ มารอเลย คุณแม่กลัวมากเพราะเริ่มระบมแล้ว พอพยาบาลอุ้มมาใกล้นมปั๊บ น้องวชิ "หง่ำ" แบบพยาบาลไม่ต้องเล็งองศาให้เลย สงสัยรอเวลานี้อยู่ ครั้งนี้กินจากขวาก่อน สงสัยอิ่ม พอมาถึงข้างซ้าย หง่ำเองเหมือนเดิม กินอยู่ 5 นาที นิ่งเลย
8.00 น. ตื่นมากินยาก่อนอาหาร ฆ่าเชื้อ 2 เม็ด กระตุ้นน้ำนม 2 เม็ด แล้วรีบล้างหน้า แปรงฟัน เขียนคิ้วสวยงาม
8.30 น. กินข้าวเช้า เมนูวันนี้ ข้าวต้มหมูกับโยเกิร์ตสด อร่อยค่ะ กินเกลี้ยงเลย ตามด้วยยาแก้ปวด 1 เม็ดหลังอาหาร
9.20 น. เจอหมอสุธีรา บอกว่าน้องวชิแข็งแรง ปกติดี ไม่มีอาการตัวเหลือง พรุ่งนี้น่าจะกลับบ้านตามกำหนดได้ น้ำหนักลงจากตอนคลอด 230 กรัม ซึ่งเป็นเรื่องปกติของเด็กแรกเกิดแต่ไม่ควรเกิน 300 กรัม
คุณหมอสุธีราบอกว่า "ถ้ากลับบ้านลูกจะขอกินนมโดยการร้องไห้ อาจจะทุก 1 ชั่วโมงก็ให้กินไป"
9.30 น. เรียนอาบน้ำให้น้องวชิครั้งแรก ได้แต่ยืนดู พยาบาลอธิบายตั้งแต่อุณหภูมิของน้ำ อุปกรณ์ วิธีอาบน้ำแต่ละขั้นตอนอย่างละเอียด คุณแม่นี่ตั้งใจอย่างมากเลยครัช กลัวกลับบ้านแล้วลูกร้องไห้จนบ้านระเบิด 55
10.00 น. น้องวชิผ่าตัดเอาผังผืดใต้ลิ้นออก คุณหมอสุธีราบอกว่าแผลผ่าเหมือนแผลร้อนในในปาก จะหายหลังผ่า 1 ชั่วโมง
13.30 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พยาบาลพาน้องวชิมาให้นม วันนี้มาแบบหลับเลยคงเพราะเพลียจากการร้องไห้มา
17.00 น. พยาบาลมาวัดไข้, วัดความดัน พาน้องวชิมาดูดนม
18.00 น. กินยาก่อนอาหาร เร่งน้ำนม 2 เม็ดกับแก้อักเสบ 2 เม็ด พร้อมกินข้าวเย็น มื้อนี้เป็นแกงส้ม ไก่ผัดขิง ข้าวต้มถ้วยใหญ่ อิ่มอร่อยสบายพุงเลย
21.00 น. น้องวชิมากินนมพร้อมกับพยาบาลคนที่เรารอคอย (น้องปิงปอง) ครั้งนี้น้องวชิดูดแบบฮาร์ดคอเลย ข้างละครึ่งชั่วโมงไม่หยุด เสร็จแล้วน้องปิงปองช่วยปั๊มนมจนสามารถเก็บใส่ขวดให้น้องวชิได้แล้ว คุณแม่ระบมสุดๆ แต่เพื่อลูกคุณแม่สู้ตาย กว่าจะเสร็จ 4 ทุ่มครึ่ง หมดพลัง เตรียมตัวรับน้องวชิมาอีกทีตี 1
วันศุกร์ที่ 8 พ.ค. 2558
1.00 น. พยาบาลพาน้องวชิมากินนม แต่ให้ได้แป๊บเดียวน้องก็ร้องไห้หนักมาก ตดรัว อึแน่นอนเลยเรียกพยายบาลมาช่วยดู สุดท้ายต้องพาไปเปลี่ยนผ้าอ้อมสำเร็จรูป เชอรี่ตามไปให้น้องวชิกินนมใน Nursery ที่อยู่ถัดไปจากห้องอาบน้ำ เข้าไปถึงขั้นตกใจเพราะมีคุณแม่อีกประมาณ 6 คนนั่งปั๊มนม บางคนก็ให้นมลูกอยู่ โดยมีเพลงบรรเลงเปิดเบาๆ ให้ผ่อนคลาย แถมยังมีพยาบาลดูแลอย่างใกล้ชิด (รู้อย่างนี้มาแต่แรกแล้ว)
คุณแม่ให้นมน้องวชิไม่ถนัดเท่าไหร่ ลองฝึกให้เอง ปลุกปล้ำกันอยู่นาน สุดท้ายพยาบาลมาช่วยอยู่ดี ^^"
น้องวชิอิ่มแล้วพยาบาลเลยมาช่วยนวดหน้าอก บีบ เค้นเจ็บแบบเท้าจิกพื้น (เกือบตาย) แต่คือเค้าช่วยให้น้ำนมเราไหลออก ถ้าทำเองไม่เป็นแน่ๆ จากนั้นก็เอาถุงผ้ามาประคบร้อนให้ น้ำนมไหลติ๊งๆ น้ำตาคุณแม่แทบไหลตาม
ปั๊มนมให้น้องวชิครั้งแรก ณ เวลาตี 4 กว่าๆ
5.00 น. พยาบาลปลุกเชอรี่ไปให้นมที่ห้องเดิม ง่วงมากแทบไม่มีแรง แต่คุณแม่คิดถึงคุณลูก และอยากปั๊มนมต่อด้วย กลับบ้านจะได้ไม่มีปัญหา
ห้องปั๊มนม ณ เวลา 7 โมง
8.20 น. พ.ญ. ธาริณีมาตรวจแผล และเปลี่ยนพลาสเตอร์กันน้ำให้ที่ห้องบอกว่าวันนี้กลับบ้านได้
9.20 น. อาบน้ำให้น้องวชิครั้งแรก ตื่นเต้นมาก ทำผิดๆ ถูกๆ ร้องไห้จนแม่ตกใจ แต่ที่ทำได้ดีสุดเห็นจะเป็นทำความสะอาด เพราะพอน้องอ้าปากมันถูง่ายขึ้นเยอะเลย
9.40 น. ให้นมน้องวชิที่ห้องให้นม แล้วปั๊มนมต่อจนถึง 11 โมง
11.00 น. รีบกินยากลับห้องเก็บของเพราะ
11.30 น. หมอเยื้อนเข้ามาสอบถามอาการ เห็นว่าเชอรี่กินข้าวได้เยอะ
11.40 น. พยาบาลมาอธิบายการดูแลน้องวชิช่วงกลับไปอยู่บ้าน พร้อมให้เอกสารคู่มือน้องวชิ และกิ๊ฟเซ็ต
12.00 น. มีพนักงานมารับรูดบัตรค่าใช้จ่ายทั้งหมดโดยหักจากค่ามัดจำไปก่อนหน้านี้
ตลอดเวลา 4 วัน 4 คืนที่เชอรี่ เอ็ม น้องวชิใช้ชีวิตอยู่ที่ ร.พ. BNH 105,187 บาท ถามว่าคุ้มค่าไหม ตอบได้เลยทันทีว่าคุ้มค่ามาก

ไม่ได้เขียนว่ามีใครมาส่งกำลังใจให้ครอบครัวน้อยๆ ของเราบ้างเพราะเยอะมากจริงๆ เราซาบซึ้งในน้ำใจที่คิดถึงกันนะคะ
มีน้องวชิเข้ามาทำให้คำว่าครอบครัวของเชอรี่กับเอ็มสมบูรณ์ขึ้น ต่อจากนี้ไปจะมีคำว่า "เรา 3 คน" ตลอดไป
Tweet