หลายคนคงรู้แล้วว่าเชอรี่และเอ็มแต่งงานกันเมื่อต้นปีที่ผ่านมา และก่อนที่เราจะได้แต่งงานกัน เรารอคอยกันมานานถึง 18 ปี กว่าจะมีวันนี้ และหลายคนมักสงสัยว่า รอได้ยังไงนานขนาดนี้ ไม่เบื่อกันหรือยังไง??
คุณเชื่อในรักแรกพบมั้ย?? เชอรี่ตอบได้ทันที ว่าเชื่อค่ะ
ต้องขอท้าวความไปเมื่อเชอรี่และเอ็มเจอกันครั้งแรกเมื่อตอน ม. 2 นะคะ เรา 2 คนก็เป็นแค่ ...
เด็กหญิงวรินธรจอมซน
เด็กชายขจรจอมเซ่อ
ตอนนั้นเรายังเด็กมาก ไม่รู้จักคำว่าความรัก รู้แต่ว่าการได้คุยกัน การได้เล่นกันมันมีความสุขมาก เราเลยมักคุยกัน เล่นกันบ่อยๆ และมันคือจุดเล็กๆของเรา 2 คนที่ค่อยๆพัฒนากันเรื่อย เราคุยกันทุกวันแต่ก็ไม่ได้เป็นแฟน เราเป็นเพื่อนที่สถานะคลุมเคลือ เขียนจดหมายหากันตลอด โทรคุยกันทุกวัน ไม่เคยบอกชอบกัน ไม่เคยคิดเรื่องจะเป็นแฟนกัน แต่เราก็มีความรู้สึกดีๆให้กันตลอดเสมอมา
แกล้งกัน
เขียนจดหมายหากัน
จริงๆแล้วคือ ... เราแอบชอบกัน > <"
โรงเรียนที่รักของเรา
จนเชอรี่เข้ามาทำงานกรุงเทพฯ แต่เราก็ยังคงไม่นััดเจอกัน เพราะเราคือเพื่อนกันที่ติดต่อกันไม่เหมือนเพื่อนแบบอื่นๆ เราเลยได้แค่คุยกันบ้างทางอีเมล์ ตอบ "จดหมาย" และบังเอิญเจอกันบ่อยๆ ทั้งๆที่ที่ทำงานและที่อยู่ของเราไม่ได้ใกล้กัน แค่ผ่านตาไกลๆแว็บเดียวก็รู้แล้วว่า เราเจอกัน (อีกแล้ว) แต่เราก็ไม่กล้าทักกัน
หลายๆสิ่งที่เราทำให้กัน มันสื่อว่าเราชอบกัน แต่ก็ไม่กล้าบอกกัน ไม่เคยคิด ไม่กล้าคิด มันทำให้สะสมในใจตลอดว่า คนนี้แหละ ที่เราทำให้เรามีความสุขได้เสมอ ไม่มีใครที่จะทำให้หัวใจเต้นแรง และรู้สึกดีได้ขนาดนี้แล้ว
คำว่า "รอ" เรา 2 คนไม่เคยพูดคำนี้เลย คนรอบตัวเราหลายคนมักถามเสมอว่า ทำไมเราถึงรอกันได้ถึง 18 ปี หากเราชอบใครซักคนอย่างจริงจัง เราจะไม่รู้สึกเลยว่านี่คือการรอ หรือให้ระยะนานกว่านี้ก็รอได้เพื่อคนนี้คนเดียว
เราแค่ไม่เคยพูดคำว่า "รอ" แต่จริงๆแล้วเรา "รอกันเสมอ"
เรากลับมาเจอกันอีกครั้งในช่วงเวลาที่ทุกอย่างลงตัว เราไม่ใช่เด็กนักเรียน ตอนนี้เราเป็นผู้ใหญ่ที่มีงานทำ เลี้ยงตัวเองได้ เมื่อเรารู้ใจกันแล้วว่าเรารู้สึกยังไงต่อกันก็ไม่ยอมให้คนที่เรารอมาเกินครึ่งชีวิตหายไปไหนอีก ถึงเวลาแล้วที่เราจะทำตามที่ใจเราต้องการ
วันที่ 5 ธันวาคม 2548 (7 ปีที่แล้ว) เรา 2 คนเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นแฟน จากที่เคยเป็นเพื่อนก็เปลี่ยนไป เราค่อยๆปรับตัวเข้าหากัน ถึงจะมาจากต่างครอบครัวกันแต่เราไม่ค่อยมีปัญหากัน คงเพราะว่า "เรารอกันมานาน"
วันนี้เรา 2 คนเป็นแฟนกันครบ 7 ปีพอดีค่ะ
(บล๊อคนี้เป็นของขวัญวันครบรอบแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนเลย)
วันที่เรา 2 คนตัดสินใจจะแต่งงานกัน
อย่ากลัวที่จะรอใครซักคน อย่ากลัวว่าคบแล้วไม่ใช่ หากรู้สึกว่าคนนี้คือคนที่ใจต้องการ อย่าปล่อยให้คนคนนั้นหายไปจากชีวิตเราค่ะ
Tweet