วันนี้ตื่นเช้ากว่าทุกวัน (7 โมง) เพราะได้ยินว่าป๊านัดกินข้าวเช้า 7 โมง สายแล้วสิ ใช้มุขเดิมน้ำไม่อาบแปรงฟันอย่างเดียวก่อนแล้วกัน พอลงมาถึงห้องอาหารปรากฏว่าไม่เจอใครเลย เรามาถึง 2 คนแรกอีกแล้วเหรอเนี่ย !!!! เย้ ๆ ๆ ๆ เราทำสำเร็จแล้ว แต่ว่า..ยังไม่หิวเลย -_-"
ไหน ๆ ก็มาแล้วหม่ำรอคนอื่นก่อนละกัน ^_^ จะได้รีบไปเดินช๊อปปิ้งต่อ เพราะเมื่อคืนยังไม่หนำใจเลย รีบกลับห้องอาบน้ำ เก็บกระเป๋าให้เรียบร้อยก่อนเพราะวันนี้ Taxi จะมารับเราไปที่โรงแรม Grand Price ตอน 11 โมง เราไปช๊อปปิ้งกัน 6 คน ป๊า ม๊า พี่กอล์ฟ เจ๊วี เอ็ม เชอรี่ ออกจากโรงแรม 9 โมงครึ่ง ได้ช๊อปนิดนึงก็ยังดี มาตั้งหลายวันยังไม่ได้ช๊อปแบบกระหน่ำเลย ได้โฟมล้างหน้า Shishedo กับผ้าปิดปากฝากพี่หลา 1 แพ๊ค (คิดว่าจะซื้อหลาย ๆ แบบเลยซื้อเท่านี้ก่อน) ร้านค้าเยอะมาก ๆ เหมือนเป็นย่านช๊อปปิ้งของเมืองนี้เลย และเป็นช่วง sale ด้วย เห็นยันต์สีแดงเต็มไปหมดเลย ถ้ามาเดินสายกว่านี้จะมีความสุขมากเพราะร้านส่วนใหญ่เปิด 11 โมง แต่ดันปิดเร็ว 3-4 ทุ่มเอง 
ระหว่างทางกลับแวะถ่ายรูปป้ายบริษัท CBRE ด้วย เพราะเมื่อคืนมาถ่ายแล้วภาพไม่สวย อยากมาทำงานที่นี่จัง
พอกลับถึงโรงแรมต้องรีบแปลงร่างเป็นชุดกระโปรงใส่สูท เก็บกระเป๋า แล้วรีบหอบหิ้วกระเป๋าลงมาที่ Lobby ก็เกิดอาการงงอีกแล้วคับท่าน เพราะไม่เจอใครเลย จะถามพนักงานก็คงคุยกันไม่รู้เรื่อง พนักงานที่นี่คุย ENG ไม่ได้ เลยทิ้งกระเป๋า 3 ใบยักษ์ไว้แล้ววิ่งออกไปนอกโรงแรมหาคนอื่น ๆ แต่ไม่เจอใครเลย เรามาถึง 2 คนแรก (ได้ใช้ประโยคนี้บ่อยเน๊อะ) มีเน็ตให้ใช้ฟรี เล่นเน็ตรอดีกว่า 
รอไม่นาน Taxi ก็มารับแล้วพาเราไปส่งโรงแรมที่เราจะนอนคืนนี้ (Grand Price Hotel) ด้วยระยะทางเท่าไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่า 7,830 เยน คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 2,500 บาท แพงมาก !!! แต่ว่าเราก็ไม่ได้จ่าย (อีกแล้ว) Taxi ที่นี่เท่ห์มากเลย รับบัตรเครดิตด้วย แถมคนขับก็ใส่สูท(เหมือนเราเลย) แล้วก็ถุงมืออีกตะหาก
โรงแรมนี้เป็น No.2 ของเกียวโต ............. เคยมาพัก ดูหรูมากเลยเน๊อะ เริ่มทำตัวไม่ถูกแล้วสิ แต่เรามาถึงเร็วเกินยังไม่สามารถ check in ได้ เลยต้องไปนั่งรอในห้องประชุม ระหว่างนั้นก็นั่งวางแผนที่เที่ยววันพรุ่งนี้ กินขนม จดบันทึก สำรวจห้องน้ำ รวมทั้งจองห้องพักของคืนพรุ่งนี้ด้วย เพราะตอนแรกเพื่อนป๊าจะจองโรงแรมใกล้สนามบินให้เพราะวันต่อไปทุกคนจะกลับตอนเช้า แต่ทุกคนอยากช๊อปปิ้งเลยตกลงปลงใจที่โรงแรม Grampus (โรงแรมที่เราจองไว้ทาง net) คืนละ 10,600 เยน แล้วก็ถึงเวลา check in
คนละห้อง มี 2 เตียง นอนยังไงเนี่ย ? ห้องน้ำก็มี 2 แบบ ทั้งเป็น shower และอ่างอาบน้ำ มีตู้เสื้อผ้าแบบเท่ห์ ๆ ด้วย ว้าว ๆ ๆ ๆ
เพลิดเพลินกับห้องนานไม่ได้เพราะต้องรีบลงไปประชุม ลงมาก็เค้าก็ให้เรานั่งรออยู่หน้าทางเข้างาน ตรงข้ามเราเป็นผู้หญิงคนนึงนั่งชงชาอย่างพิถีพอถัน ค่อย ๆ ใส่ชา ค่อย ๆ ตักน้ำ ชาที่เค้าชงอยู่นี่ท่าทางจะรสชาตดีมาก ๆ
แล้วก็มีสาว ๆ ชุดกิโมโนมาเสริฟชานี้ให้เราทีละคน ๆ และตามด้วยขนมสีเขียวอ่อน เนื้อนุ่ม ๆ รสหวาน ๆ สมกับเป็นขนมญี่ปุ่นจริง ๆ เลย แต่ชาที่เค้าเอามาเสริฟนี่สุดยอดแห่งความหอม รสชาตนี่เกินคำบรรยาย มีชารสชาตดีอย่างนี้ในโลกด้วยเหรอเนี่ย ??????
มันเป็นอย่างนี้นี่เอง !!!!!
เมื่อโซ้ยชา และขนมเป็นที่เรียบร้อย ก็ถึงเวลาต้องเข้างานแล้ว ตรงประตูทางขวาก็เห็นบอร์ดกิจกรรม สโมสร Rotary Kyoto Northeast และแก่นคูณ ที่สโมสร Rotary เกียวโตให้การสนับสนุนเงินในการทำห้องสมุดเยาวชนในจังหวัดขอนแก่น
ถึงเวลาเข้าห้องประชุมจริง ๆ แล้วละ พอมองเข้าไปข้างในก็ทำให้ตื่นเต้นกว่าเดิมอีก เพราะเห็นธงชาติไทยกับญี่ปุ่นอยู่คู่กันเลย ไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ นึกว่าจะมีหลาย ๆ ประเทศ ฉลอง ๆ ๆ แล้วก็จบ เพราะฉะนั้นอีกหลายชั่วโมงต่อไปนี้เราจะต้องเรียบร้อยยยยย ไม่คุย ไม่กิน ไม่ลุกไปโน่นไปนี่ (ถึงแม้จะฟังไม่ออก)
ที่เก้าอี้ทุกคนจะมีชื่อแปะอยู่ และมีซองเอกสารประกอบการประชุมวันนี้ เราก็พยายามจะศึกษาเรื่องงานนี้ให้มากที่สุดจากเอกสารที่เค้าให้มา เพราะไหน ๆ ก็มาแล้ว พลิกหน้า พลิกหลัง !@#$%%^(*^%&(_*&% อ่านไม่ออกซักตัว ดูรูปอย่างเดียวแล้วกัน
ท่านประธานก็กล่าวเปิดงาน แล้วก็มอบรางวัล ป๊าได้ออกไปกล่าว speech ด้วย ประโยคแรกที่พูดคือ คอนนิจิวะ โดโหมะ อาริงาโตะ รู้สึกได้ว่าคนในห้องประชุมฮือฮากันมาก ที่เหลือก็เป็นภาษาอังกฤษหมด ไม่ต้องกลัวว่าจะฟังภาษาอังกฤษไม่ออก เพราะเค้ามีเอกสารประกอบการพูดให้ เป็นภาษาญี่ปุ่น ... ขอบคุณค๊า
แล้วก็ present ผลงานต่าง ๆ นานนับชั่วโมง ฟังไม่ออก เริ่มหาว ... น้ำตาไหล ... แล้วก็แอบงีบที่เก้าอี้นี่แหละ 6 โมงเย็นมีงานเลี้ยง แต่ตอนนี้ก็จะ 6 โมงแล้วน๊า เค้าจะรวบเป็นงานเดียวกันหรือเปล่าน๊อ ??
เหมือนท่านที่ present ได้ยินเสียงเราคิดในใจ (ที่เป็นภาษาไทย) เค้ารีบกด ๆ ๆ ข้าม ๆ ๆ slide ไม่ค่อยละเอียดเหมือน slide ก่อน ๆ แล้ว
เวลาเลิกประชุมช่วงบ่าย กับ เวลาเริ่มงานตอนเย็นติดกันเลย เราทุกคนเลยไม่สามารถเข้าห้องไปพักผ่อนได้
งานคืนนี้เป็นค่อนข้างเป็นทางการ เกือบ ๆ ร้อยโต๊ะ มีคนเสริฟประจำโต๊ะละ 3 คน และพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย ไม่ต้องห่วงว่าจะอยากได้อะไรเพิ่มแล้วจะเรียกพนักงานลำบาก เพราะเค้าจะสังเกตุสีหน้าเราตลอดเวลา พอสบตาหน่อยเค้าก็จะรู้แล้วว่าต้องการอะไรเพิ่มแน่ ๆ น้องที่บริการโต๊ะเราน่ารักมากเลย อายุ 20 เอง เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ให้โหวตน้อยจากเมืองไทยไปอันนีึง ดีใจใหญ่เลย อาหารมื้อนี้ไตล์ฝรั่งเศสด้วย ป๊าบอกว่าค่าอาหารคนละ 5000 บาทแหนะ ฉะนั้น กินอย่าให้เหลือ อิอิ
ที่โต๊ะ้เราจะมีป้ายชื่อติดไว้ทุกคน และบนเก้าอี้จะมีถุงกระดาษใบนึงข้างในห่อของขวัญซะสวยเลย
ถึงเวลาเข้าห้องประชุมจริง ๆ แล้วละ พอมองเข้าไปข้างในก็ทำให้ตื่นเต้นกว่าเดิมอีก เพราะเห็นธงชาติไทยกับญี่ปุ่นอยู่คู่กันเลย ไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ นึกว่าจะมีหลาย ๆ ประเทศ ฉลอง ๆ ๆ แล้วก็จบ เพราะฉะนั้นอีกหลายชั่วโมงต่อไปนี้เราจะต้องเรียบร้อยยยยย ไม่คุย ไม่กิน ไม่ลุกไปโน่นไปนี่ (ถึงแม้จะฟังไม่ออก)
ที่เก้าอี้ทุกคนจะมีชื่อแปะอยู่ และมีซองเอกสารประกอบการประชุมวันนี้ เราก็พยายามจะศึกษาเรื่องงานนี้ให้มากที่สุดจากเอกสารที่เค้าให้มา เพราะไหน ๆ ก็มาแล้ว พลิกหน้า พลิกหลัง !@#$%%^(*^%&(_*&% อ่านไม่ออกซักตัว ดูรูปอย่างเดียวแล้วกัน
ท่านประธานก็กล่าวเปิดงาน แล้วก็มอบรางวัล ป๊าได้ออกไปกล่าว speech ด้วย ประโยคแรกที่พูดคือ คอนนิจิวะ โดโหมะ อาริงาโตะ รู้สึกได้ว่าคนในห้องประชุมฮือฮากันมาก ที่เหลือก็เป็นภาษาอังกฤษหมด ไม่ต้องกลัวว่าจะฟังภาษาอังกฤษไม่ออก เพราะเค้ามีเอกสารประกอบการพูดให้ เป็นภาษาญี่ปุ่น ... ขอบคุณค๊า
แล้วก็ present ผลงานต่าง ๆ นานนับชั่วโมง ฟังไม่ออก เริ่มหาว ... น้ำตาไหล ... แล้วก็แอบงีบที่เก้าอี้นี่แหละ 6 โมงเย็นมีงานเลี้ยง แต่ตอนนี้ก็จะ 6 โมงแล้วน๊า เค้าจะรวบเป็นงานเดียวกันหรือเปล่าน๊อ ??
เหมือนท่านที่ present ได้ยินเสียงเราคิดในใจ (ที่เป็นภาษาไทย) เค้ารีบกด ๆ ๆ ข้าม ๆ ๆ slide ไม่ค่อยละเอียดเหมือน slide ก่อน ๆ แล้วเวลาเลิกประชุมช่วงบ่าย กับ เวลาเริ่มงานตอนเย็นติดกันเลย เราทุกคนเลยไม่สามารถเข้าห้องไปพักผ่อนได้
งานคืนนี้เป็นค่อนข้างเป็นทางการ เกือบ ๆ ร้อยโต๊ะ มีคนเสริฟประจำโต๊ะละ 3 คน และพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย ไม่ต้องห่วงว่าจะอยากได้อะไรเพิ่มแล้วจะเรียกพนักงานลำบาก เพราะเค้าจะสังเกตุสีหน้าเราตลอดเวลา พอสบตาหน่อยเค้าก็จะรู้แล้วว่าต้องการอะไรเพิ่มแน่ ๆ น้องที่บริการโต๊ะเราน่ารักมากเลย อายุ 20 เอง เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ให้โหวตน้อยจากเมืองไทยไปอันนีึง ดีใจใหญ่เลย อาหารมื้อนี้ไตล์ฝรั่งเศสด้วย ป๊าบอกว่าค่าอาหารคนละ 5000 บาทแหนะ ฉะนั้น กินอย่าให้เหลือ อิอิ
ที่โต๊ะ้เราจะมีป้ายชื่อติดไว้ทุกคน และบนเก้าอี้จะมีถุงกระดาษใบนึงข้างในห่อของขวัญซะสวยเลย
อาหารจานแรกเป็นรวมมิตรปลาดิบ อร่อยเริด ๆ หมดภายในพริบตา
ช้อนเยอะแยะเต็มไปหมดเลยเน๊อะ
ซุปครีมเย็น หอม ๆ หวาน ๆ มาคู่กับขนมปัง หมดเร็วอีกแล้วค่ะ (หิวค่ะหิว)
สเต็กปลา
ไอศครีมเมล่อน
เครื่องดื่มในมื้อนี้ไวน์ขาว ไวน์แดง เบียร์ สาเก ตาหวานเลยค่ะ ทำให้ต้องขอชาเพิ่มหลายรอบ มึนอย่างแรง !! 
สเต๊กใด ๆ ในโลกนี้ต้องยอมแพ้จานนี้เลยค่ะ
นักดนตรี Jazz No. 1 ของญี่ปุ่น ให้เกียรติมาเล่นดนตรีให้งานนี้ด้วย
เค้กช๊อคโกแล๊ครสชาติเยี่ยมอีกแล้วค่ะ 5 ดาวทุกอย่างเลย 
เมาแล้ว !!! Can I have some lemon tea ? 
น้องที่ดูแลโต๊ะเรา น่ารักใช่มั้ยล่ะ ??? 
จบงานแล้วค่ะ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย
แล้วก็มีการรำแบบเกอิชาด้วย พระเจ้าจอร์ช มันยอดมาก
ให้เราขึ้นไปถ่ายรูปกับเหล่าไมอิโกะ พร้อมกับมอบของที่ระลึกให้เราทุกคน
แต่ยังไม่หนำใจขอถ่ายอีกหลาย ๆ รูปแล้วกันนะค่ะ
แต่ว่าไม่ได้ขอถ่ายเปล่า ๆ นะค่ะ เราก็มีโหวตน้อยให้เค้าดีใจด้วยด้วยนะค่ะ
เค้าใ้ห้เราออกจากงานอย่างนี้เลยค่ะ คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย ???
ช้อนเยอะแยะเต็มไปหมดเลยเน๊อะ
ซุปครีมเย็น หอม ๆ หวาน ๆ มาคู่กับขนมปัง หมดเร็วอีกแล้วค่ะ (หิวค่ะหิว)สเต็กปลาไอศครีมเมล่อนเครื่องดื่มในมื้อนี้ไวน์ขาว ไวน์แดง เบียร์ สาเก ตาหวานเลยค่ะ ทำให้ต้องขอชาเพิ่มหลายรอบ มึนอย่างแรง !! สเต๊กใด ๆ ในโลกนี้ต้องยอมแพ้จานนี้เลยค่ะนักดนตรี Jazz No. 1 ของญี่ปุ่น ให้เกียรติมาเล่นดนตรีให้งานนี้ด้วยเค้กช๊อคโกแล๊ครสชาติเยี่ยมอีกแล้วค่ะ 5 ดาวทุกอย่างเลย เมาแล้ว !!! Can I have some lemon tea ? น้องที่ดูแลโต๊ะเรา น่ารักใช่มั้ยล่ะ ??? จบงานแล้วค่ะ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย
ถ้าเป็นบ้านเราถ้าจะกลับก็คงทะยอยกลับหลังจากอาหารหมด แต่งานนี้ทำเอาเราทุกคนงงเลย ทุก ๆ ในงานลุกจากโต๊ะพร้อมกัน ไอ้เราก็งงว่าจะกลับบ้านยังต้องลุกจากเก้าอี้พร้อมกันด้วยเหรอ อะไรจะเป็นระเบียบกันขนาดนี้ แต่ที่ไหนได้ มีลุงที่ไหนไม่รู้มาจูงมือเราเพื่อที่จะให้ล้อมเป็นวงกลมให้รอบงาน และมีหญิงญี่ปุ่นอีกคนมาจับมือเรา (เค้าคงพยายามคละคนไทย-ญี่ปุ่น) แล้วก็ร้องเพลงเป็นภาษาญี่ด้วยด้วยทำนองที่สนุกสนาน ระหว่างนั้นก็ใช้มือที่เราจับกับคนข้าง ๆ ชูข้างซ้ายที ขวาที น่ารักจังเลยเน๊อะ 
เค้าให้เราออกจากงานอย่างนี้อ่ะค่ะ เขินมากเลย มีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้น เค้าก้มหัวแล้วก็ arigato
งานยังไม่จบแค่นี้ค่ะ สโมสร Rotary Kyoto Northeast เค้าต้องการจะเลี้ยงขอบคุณเราทุกคนที่มางาน จึงจัดงานให้อีกงานนึงต่อกันเลย เชอรี่กับเอ็มจึงอาสาเอาของทั้งหมดที่ได้จากงานไปเก็บที่้ห้องเพื่อให้ผ่อนคลายบ้าง แล้วก็ไปสู้ต่อกับงานที่ 3 ของวันนี้
VIP มาก นั่งหน้าเวทีเลย
ว้าว ! มี ไมอิโกะ มาเล่นดนตรีสด ๆ ให้เราฟังแบบ Ringsideเค้าให้เราออกจากงานอย่างนี้อ่ะค่ะ เขินมากเลย มีแต่ผู้ใหญ่ทั้งนั้น เค้าก้มหัวแล้วก็ arigatoงานยังไม่จบแค่นี้ค่ะ สโมสร Rotary Kyoto Northeast เค้าต้องการจะเลี้ยงขอบคุณเราทุกคนที่มางาน จึงจัดงานให้อีกงานนึงต่อกันเลย เชอรี่กับเอ็มจึงอาสาเอาของทั้งหมดที่ได้จากงานไปเก็บที่้ห้องเพื่อให้ผ่อนคลายบ้าง แล้วก็ไปสู้ต่อกับงานที่ 3 ของวันนี้
VIP มาก นั่งหน้าเวทีเลยแล้วก็มีการรำแบบเกอิชาด้วย พระเจ้าจอร์ช มันยอดมากให้เราขึ้นไปถ่ายรูปกับเหล่าไมอิโกะ พร้อมกับมอบของที่ระลึกให้เราทุกคนแต่ยังไม่หนำใจขอถ่ายอีกหลาย ๆ รูปแล้วกันนะค่ะ แต่ว่าไม่ได้ขอถ่ายเปล่า ๆ นะค่ะ เราก็มีโหวตน้อยให้เค้าดีใจด้วยด้วยนะค่ะ
เค้าใ้ห้เราออกจากงานอย่างนี้เลยค่ะ คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย ???
กลับห้องก็ยังนอนไม่หลับเพราะคืนนี้ไม่ได้ออกไปเดินเที่ยงไหน ยังมีแรงเหลืออีกเยอะเลย ทำไรดีน๊า ?? พอดีหันไปเห็นป้ายว่ามีเน็ตให้เล่นด้วย แต่ว่าต้องเสีย 1000 เยน อ๊ะ ไม่มีไรทำ ยอมเสียเงินหน่อยละกัน จะได้ upload รูปด้วย เอาน้องแอร์มายังไม่ได้ใช้ประโยชน์เลย เอ็มก็โทรไปหาเจ๊วีแต่ว่าพี่กอล์ฟรับสาย 
เอ็มก็แกล้งมั่วภาษาญี่ปุ่น ทำเอาปลายสายอึ้งเลย นึกว่าญี่ปุ่นที่ไหนโทรมาเวลานี้ เอ่อ ๆ ๆ ๆ ........ และก็ได้ทำอย่างนี้กับม๊่่า แล้วป๊า สำเร็จตามลำดับ โชคดีที่เราอยู่ข้าง ๆ ไม่งั้นคงโดนอีกคนแน่ ๆ
เอ็มก็แกล้งมั่วภาษาญี่ปุ่น ทำเอาปลายสายอึ้งเลย นึกว่าญี่ปุ่นที่ไหนโทรมาเวลานี้ เอ่อ ๆ ๆ ๆ ........ และก็ได้ทำอย่างนี้กับม๊่่า แล้วป๊า สำเร็จตามลำดับ โชคดีที่เราอยู่ข้าง ๆ ไม่งั้นคงโดนอีกคนแน่ ๆ
Tweet
